Sevad-ı A’zam’a, büyük çoğunluğa (“Cemaat”) uymayı, ondan ayrılmamayı ve münferit görüşlere itibar etmemeyi emreden hadisler sebebiyle şazz görüşlerin arkasına düşmemek ve Cemaat’ten ayrılmamak, Ehl-i Sünnet Müslümanlar’ın alamet-i farikası olmuştur. Çok itibar edilen birisinden dahi sadır olsa, şazz görüşe iltifat etmemek, “Cemaat’e tabi olma”nın dinî bir davranış kodu olarak Selef’ten halefe tevarüs etmiş bir tavır olmasındandır. İmam et-Tahâvî, el-Akîdetu’t-Tahâviyye’sinde Hanefî Mezhebi’nin üç imamından şöyle nakletmiştir: “Sünnet ve Cemaat’e tabi olur, şazz görüşlerden, ihtilaf ve tefrikadan kaçınırız…” Buradaki “şazz … Devamını Oku

Ehl-i Kitab’ın kurtuluşa ereceği iddiasının temeline yerleştirilen 2/el-Bakara 62 ve 5/el-Mâide, 69 ayetlerinin nasıl anlaşılması gerektiği konusunda bu köşede birçok yazı okudunuz. [1] Örnek olarak aşağıdaki linklere … Continue reading  O yazılardan her birinde, konu hakkında daha önce söylenmiş, yaygın olarak bilinen şeyleri tekrarlamaktan ziyade, meseleye değişik açılardan bakmayı hedeflemiştim. Bu yazıda da bir başka boyut üzerinde durmaya çalışacağım. Gerek Ehl-i Kitab’a cennet teşrifatçılığı yapanların, gerekse konuyu Dinlerarası diyalog bağlamında istismar edenlerin, sıklıkla Ehl-i Kitab’ın hepsinin bir olmadığı noktasına … Devamını Oku

Kur’an’ın üzerinde en fazla hassasiyet gösterdiği meselelerin başında iman-küfür ayrımı gelir ve esasen bu son derece tabiidir. İnsanları küfür sahrasından kurtarıp iman vahasına ulaştırmak için gönderilmiş bir Kitap’ta söz konusu ayrımın net olmadığını söylemek veya bu anlama gelebilecek bir anlayış benimsemek, Kitap’ta değil, ama onu anlamakla mükellef olan insanda mevcut bir arızaya işaret eder. Kur’an’ın Ehl-i Kitap hakkındaki ayetlerini Usul-i Tefsir ilkeleri doğrultusunda anlamamakta ısrar edilecek olursa, farkında olarak veya olmayarak Kur’an’ın en temel hassasiyetinin üstü örtülmüş, … Devamını Oku

Efendim, mesele şu: Prof. Dr. Muhammed Ali es-Sâbûnî, Prof. Dr. Süleyman Ateş’in “Cennet kimsenin Tekelinde Değildir” başlıklı makalesine[1]”Cennet Kimsenin Tekelinde Değildir”, İslamî Araştırmalar, Yıl 1989, Cilt III, sayı 1. bir reddiye kaleme alıyor. Türkiye’de bulunduğu bir sırada Dâru’l-Hikme’den hoca arkadaşların kendisiyle yaptığı görüşmede Prof. Dr. es-Sâbûnî, lütfedip reddiyeyi onlara veriyor. “Cennet Kimsenin Tekelinde Değil, Mâlikü’l-Mülk Olan Allah’ı Elindedir” başlıklı bu makale, Ömer Faruk Tokat hocamın çevirisiyle İnkişaf dergisinin 4. sayısında[2]İnkişaf, Eylül-Kasım, 2005. neşrediliyor ve Dâru’l-Hikme’nin sitesine de konuyor.[3] Arapça orijinali … Devamını Oku

Zaman zaman kimi okuyuculardan, “Hangi kitapları okumamı tavsiye edersiniz?” sorusu geliyor. Net birşey söylemenin belki de en zor olduğu meselelerden birisi bu. Soru sahibini tanımadan, tahsil durumunu, birikimini, eğilimlerini bilmeden, hangi noktalarda tashihe, hangi alanlarda takviyeye ihtiyacı olduğunu tesbit etmeden bir insana kitap tavsiye etmekle ona iyilik mi yapılmış olur?.. Üstelik bir kitabın tavsiyesi, bütün muhtevasının tekeffülü olduğundan,  sorumluluğu en ağır işlerdendir! Kaç yazarın her satırının altına tereddütsüz imza atabilirsiniz? Bunu geçsek bile, her satırının altını tam … Devamını Oku

Bir soru: “İlerleme”, “gelişme”, “kalkınma”, “sanayileşme” ve benzeri büyülü kavramların, genel olarak Protestan coğrafyalarda ve Protestan ya da “din”e mesafeli isimler eliyle üretilerek hayatın temeline yerleştirilmesi tesadüf müdür? Hristiyanlık’ta Protestanlık’la birlikte meydana gelen “yırtılma”, sadece “dinî özgürlükler” konusunda önemli kazanımları değil, aynı zamanda “Kilise (bu kelime İslam’ı reforme etmek isteyenlerce “din” olarak tercüme edilir) karşısında özgürleşme” olgusunu da getirmiştir. Yeni süreçte artık ne manastır, ne de hangi anlamda olursa olsun “zühd” vardır! Yeni “dindar” tipi artık hayatın … Devamını Oku