Bir önceki yazıda, zekât verilecek kimselerin tadad edildiği 9/et-Tevbe, 60 ayetinde geçen “sebîlullah” tabirinin anlam çerçevesine dair eş-Şevkânî ve el-Kınnevcî’nin birbiriyle örtüşmeyen görüşlerini aktarmıştım. Hocanın –dolaylı da olsa– dayanak ittihaz ettiği el-Kasımî, Şeltût ve Yusuf el-Karadâvî’nin görüş ve yaklaşımlarına gelince;

el-Kasımî, tefsirinde Fahruddîn er-Râzî’nin, “Sebîlullah
ifadesi, sadece gazilerin kastedilmiş olmasını gerektirmez. Bunun
için el-Kaffâl, tefsirinde bazı fukahadan, zekâtın, ölünün
kefenlenmesi, kale inşası, mescit yapımı gibi hayır çeşitlerinin
tamamına sarfının caiz olduğu görüşünü nakletmiştir”
dediğini naklettikten sonra el-Hasen (el-Basrî), Ahmed b. Hanbel ve
İshak b. … Devamını Oku