“Allah gökleri ve yeri yarattı. Ve yer ıssız ve boştu; ve enginin yüzü üzerinde karanlık vardı; ve Allah’ın ruhu suların yüzü üzerinde hareket ediyordu.” (Tekvin, 1/1-2)

“Ve Allah dedi: Suretimizde, benzeyişimize göre insan yapalım. (…) Ve Allah insanı kendi suretinde yarattı, onu, Allah’ın suretinde yarattı.” (1/26-27) “Allah adamı yarattığı günde onu Allah benzeyişinde yaptı.” (5/1)

“Ve Allah yaptığı işi yedinci günde bitirdi; ve yaptığı bütün işten yedinci günde istirahat etti. (…) çünkü Allah yaratıp yaptığı bütün işten o günde istirahat etti.” (2/2-3; Çıkış, 20/11)

“Ve günün serinliğinde bahçede gezmekte olan Rab Allah’ın sesini işittiler. (…) Ve Rab Allah dedi: İşte, Adam iyiyi ve kötüyü bilmekte bizden biri gibi oldu.” (3/8-22)

“Allah oğulları, adam kızlarının güzel olduklarını gördüler. (…) Allah oğulları insan kızlarına vardıkları ve bu kızlar onlara çocuk doğurdukları zaman…” (6/2-4)

“Ve Allah Nuh’u ve onunla beraber gemide olan bütün hayvanları ve bütün sığırları hatırladı…” (8/1)

“Ve Nuh çiftçi olmaya başladı ve bir bağ dikti; ve şaraptan içip sarhoş oldu; ve çadırının içinde çıplak oldu.” (9/20-21)

“Ve ademoğullarının yapmakta oldukları şehri ve kuleyi görmek için Rab indi.” (11/5)

“Ve Abram doksandokuz yaşında iken Rab Abram’a göründü. (…) Ve onunla söyleşmeyi bitirdi ve Allah, İbrahim’in yanından yukarı çıktı.” (17/1-22)

“Ve Lut, Tsoar’dan çıkıp dağda oturdu, ve iki kızı onunla beraberdi; çünkü Tsoar’da oturmaktan korktu: ve o ve iki kızı bir mağarada oturdular. Ve büyük kızı küçüğüne dedi: Babamız kocamıştır ve bütün dünyanın yoluna göre yanımıza girmek için memlekette erkek yoktur; gel, babamıza şarap içirelim ve babamızdan zürriyeti yaşatmak için onunla yatarız. Ve o gecede babalarına şarap içirdiler; ve büyük kız girip babası ile yattı ve (Lut) onun yatmasını ve kalkmasını bilmedi. Ve vaki oldu ki ertesi gün büyük kız küçüğüne dedi: İşte, dün gece babamla yattım; bu gece de ona şarap içirelim ve babamızdan zürriyet yaşatmak için gir, onunla yat.Ve o gecede dahi babalarına şarap içirdiler ve küçük kız kalkıp onunla yattı; ve (Lut) onun yatmasını ve kalkmasını bilmedi. Lut’un iki kızı böylece babalarından gebe kaldılar.” (30-36)

“Ve bu şeylerden sonra vaki oldu ki, Allah İbrahim’i deneyip ona dedi: Ey İbrahim. Şimdi oğlunu, sevdiğin biricik oğlunu, İshak’ı al ve Moriya diyarına git ve orada sana söyleyeceğim dağların biri üzerinde onu yakılan kurban olarak takdim et.” (22/1-2)

“Ve vaki oldu ki İshak kocamış olup gözleri göremediği zaman büyük oğlu Esav’ı çağırdı ve ona dedi: Ey oğlum; (…) İşte şimdi kocadım; öleceğim günü bilmiyorum. Ve şimdi (…) benim için av avla ve benim için sevdiğim gibi lezzetli yemek yap ve bana getir de yiyeyim, ta ki ben ölmeden önce canım seni mübarek kılsın. (…) Ve Esav av avlayıp getirmek için kıra gitti. (…) Ve Rebeka (İshak’ın karısı, Esav ve Yakub’un annesi) oğlu Yakub’a söyleyip dedi: (…) Şimdi sürüye git ve oradan bana keçilerden iki iyi oğlak al; ve onları baban için sevdiği gibi lezzetli yemek yapacağım ve yemesi için babana götüreceksin, taki o, ölümünden önce seni mübarek kılsın. (…) Ve (Yakub) babasına gelip dedi: Ey babam (…) işte ben; Sen kimsin oğlum? (…) Ben senin ilk oğlun Esav’ım. (…) Ve İshak oğluna dedi: Nasıl oldu da bu kadar çabuk buldun oğlum? Ve dedi: Çünkü senin Allah’ın Rab bana rast getirdi. Ve ona (yemeği) yaklaştırdı ve yedi, ve ona şarap getirdi ve içti.” (27/1-20)

Mayıs 2002 – Milli Gazete